درس دوم

درس دوم دوسرمایه ی گرانبها دونعمت ازآفریده های خداوندعمروتفکراست.پرودگارمابه تمام انسان هافرصت عمر وقدرت تفکرداده تابتوایم خوب ازآنهااستفاده کنندودرباره ی آنها بی اندیشند وازاو سپاسگزارباشند.مانیزدربرابرنعمت های خداکمی تفکرکنیم وازاین پس عمرخودرا طولانی نشماریم وکارهای عقب افتاده ی خودرابه روزهای دیگرموکول نکنیم زیرانمی دانیم فردازنده ایم یامرده... خداونددرباره کسانی که قدرعمرخودرانمی دانندوفرصت های زندگی رابی دلیل ازدست می دهندوبادست خالی ازدنیامی روندمی فرماید: حتی اذاجاءاحدهم الموت قال رب ارجعون لعلی اعمل صالحافیماترکت کلاانهاکلمه هوقائلها تازمانیکه مرگ یکی فرامیرسد میگویدپروردگارامرابه دنیابازگردان تااعمال صالحی انجام دهم هرگز چنین بازگشتی درکارنیست این سخنی است که اوبه زبان میگوید واگر بازگرددکارش همچون گذشته خواهدبود. حضرت علی علیه السلام می فرماید: فرصت هامانندابرهامی گذرندپس فرصت های خوب راهدرندهید. پس اولین سرمایه ی مابرای خوشبختی دردنیاوآخرت همین فرصت زندگانی است که اگرکسی ازآن محروم شودازنعمت های دیگرنیزنمی تواندهیچ استفاده ای کند.یکی ازتفاوت های انسان باحیوانات وگیاهان،قدرت تفکرواندیشیدن است. تفکرازجانب اسلام وقران ان چنان اهمیتی داردکه پیامبراعظم صلی الله وعلیه آله وسلم می فرماید: ساعتی فکرکردن درباره ی نشانه های خدا ازساعت هاعبادت کردن برتراست.